Ταξίδι Με τις Μέλισσες

ΣΤΟΝ ΧΟΛΟΜΩΝΤΑ

Ο Χολομώντας (λέγεται και Υψίζων όρος) είναι βουνό του νομού Χαλκιδικής με μέγιστο υψόμετρο 1.165 μέτρα.

Είναι το ψηλότερο βουνό της Χαλκιδικής και καλύπτει σχεδόν όλο το ανατολικό και κεντρικό τμήμα του νομού.

Καλύπτεται από πυκνή βλάστηση και μεγάλο τμήμα του βουνού έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000. Στις πρόποδες του Χολομώντα βρίσκεται και το χωριό μας (Παλαιόχωρα) που είναι και η έδρα της επιχείρησής μας.

Σουσούρες, κουμαριές, παλιούρι, καστανιές, φλαμουριές, βελανιδιές, σμυρνιές και λαδανιές , είναι λίγα από το μωσαϊκό των 1051 διαφορετικών ειδών του φυτικού βασιλείου που κοσμούν τον Χολομώντα.

Αλλά και το τριφύλλι , η αγριορίγανη. Η μέντα, το τσάι , το φλασκούνι, η καβαλαριά και εκατοντάδες άλλα φυτά έρχονται να συμπληρώσουν το καθημερινό διαιτολόγιο των μελισσών.

Η γη μας ορεινή και με πλούσια όμως μελισσοκομική βλάστηση που παρά τις επιδράσεις που έχει υποστεί το περιβάλλον παραμένει καθαρή. Υπήρχαν λοιπόν και υπάρχουν οι φυσικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της μελισσοκομίας.

ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ "Άθως"

Το μελισσοκομείο μας βρίσκετε στην περιοχή της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας 2.30 ώρες με το αυτοκίνητο μακριά από το λιμάνι της Δάφνης.

Από μελισσοκομική άποψη η Καστανιά του Αγίου Όρους διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη Καστανιά σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Η άφθονη γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες σε όλη την διάρκεια της ανθοφορίας, το πλούσιο νέκταρ σε συνδυασμό με τον χρόνο ανθοφορίας λόγω επικλινούς εδάφους κάνει τα μελίσσια να έχουν μία έκρηξη ανάπτυξης.

Αλλά και το μέλι που παράγετε διαφέρει γιατί αυτό εμπλουτίζετε και από άλλα βότανα που συνυπάρχουν στην παρθένα αυτή περιοχή

‘Έχει μεγάλη περιεκτικότητα γυρεόκοκκων που του προσδίδουν μια ιδιαίτερη γεύση. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα αφού η γύρη αυξάνει τη θρεπτική του αξία.

Το Άγιο Όρος (επίσημα: Ιερά Κοινότης Αγίου Όρους ) είναι μια «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία» εντός της Ελλάδας, (ίσως μοναδική στο κόσμο, με εξαίρεση την κοσμική Λάσα του Θιβέτ), στην χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στην Μακεδονία, που θεωρείται κέντρο του Ορθόδοξου μοναχισμού.

Θεωρείται από τα σημαντικότερα τμήματα όχι μόνο της Βαλκανικής, αλλά της Ευρώπης και της Ανατολικής Εκκλησίας λόγω της μεγάλης εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματειακής και πολιτισμικής αξίας αυτού ως ακόμη και κέντρου διατήρησης και συντήρησης πλούσιου υλικού, έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται “καταφύγιο” και “μουσείο” μοναδικού θησαυρού ελληνικής τέχνης και γραμμάτων.

Λόγω της μορφολογίας του εδάφους, της πλούσιας βλάστησης που προέρχεται από τα μεγάλα δάση που βρίσκονται εκεί , καθώς και ότι το φυσικό περιβάλλον δεν έχει υποστεί καμία ανθρώπινη παρέμβαση , το Άγιο Όρος είναι ένας ιδιαίτερος τόπος κατοικίας των μελισσών. Από εκεί προέρχεται και το ιδιαίτερο γευστικό ρεικόμελο το οποίο συλλέγουμε από τις άβατες περιοχές του Άθωνα διατηρώντας ένα μέρος της μελισσοκομικής παραγωγικής μονάδας καθόλη τη διάρκεια του έτους.

ΣΤΗ ΘΑΣΟ

Στο Πευκόφυτο νησί της Θάσου κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο, συλλέγουμε το Πευκόμελο.

Όταν το νησί που σήμερα ονομάζουμε Θάσο, ανακαλύφθηκε από τους πρώιμους οικιστές, ήταν καλυμμένο με πλούσιο

(abundant) ανάμικτο δάσος πλατύφυλλων και πεύκων.

Στα χαμηλότερα σημεία κοντά στην θάλασσα, εκτενείς υγρότοποι γεμάτοι με χέλια και πουλιά έφταναν στο εσωτερικό μέχρι τις

άγριες ρεματιές με τρεχούμενα νερά καθ΄ όλη την διάρκεια του έτους. Ένα επιβλητικό φυσικό τοπίο το οποίο εγκωμιαζόταν από

τον Ηρόδοτο και άλλους κλασσικούς συγγραφείς.

Καταπράσινη. Καταγάλανη. Γεμάτη μνήμες και υποσχέσεις .Γραφική και απρόβλεπτη Η ομορφιά της θάλασσας συνδυάζει την πλούσια βλάστηση από καταπράσινα πευκοδάση και ελαιώνες, με τα καθαρά κρυστάλλινα νερά, τον παραδοσιακό τρόπο ζωής στα χωριά, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μοντέρνα καταστήματα και τη νυχτερινή ζωή.

Η ομορφιά της Θάσου είναι σίγουρα μια μεγάλη ευκαιρία να χαρείτε τη φύση. Πλούσια δάση από πεύκα , μαυρόπευκα και έλατα, αλλά και εκτάσεις με καλλιεργημένα λιόδεντρα καλύπτουν όλη την επιφάνεια του νησιού και τα γραφικά χωριουδάκια αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο.

Κι ενώ το βλέμμα χάνεται στο καταπράσινο τοπίο αρκεί ένα σκίρτημα του για να χαθεί αυτή τη φορά στην απεραντοσύνη του Αιγαίου.

Κολπίσκοι, δαντελωτές ακρογιαλιές, άγρια βράχια και απόκρυφες σπηλιές υπόσχονται συγκινήσεις ανεπανάληπτες. Λευκά μάρμαρα, εκλεκτός οίνος, περίφημο μέλι, εξαιρετικό ελαιόλαδο, αλλά και κοιτάσματα πετρελαίου, αποδεικνύουν τον αναμφισβήτητο πλούτο του νησιού. Μεγαλύτερο πλούτο παρουσιάζει το ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο της Θάσου ανά τους αιώνες.

Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια λοιπόν το σμαραγδένιο νησί εύκολα κέρδισε τις εντυπώσεις των επισκεπτών του και χωρίς διαφημιστική προπαγάνδα απέκτησε φήμη που απλώθηκε στα πέρατα του κόσμου κι έγινε πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης για πολλούς δημιουργούς.

Τα θέλγητρα του νησιού έγιναν αιτία να γνωρίσει στιγμές μεγάλης δόξας αλλά και μεγάλων καταστροφών καθώς άποικοι και κατακτητές συμπλήρωσαν συχνά με την παρουσία τους την σπουδαία ιστορία της Θάσου.

Οι ξένες επιδράσεις αφομοιώθηκαν γρήγορα και γόνιμα όμως από τους ντόπιους που διατηρούν με σεβασμό τα έθιμα και τις παραδόσεις και που ταξιδεύουν την ιστορία του νησιού μέσα στο χρόνο.

ΣΤΟ ΜΠΕΛΕΣ

Το Μπέλες εκτείνεται από τα δυτικά προς τα ανατολικά, αρχίζοντας με χαμηλές μαλακές καμπύλες στις όχθες της λίμνης Δοϊράνης και τελειώνοντας πάνω στον ρου του Στρυμόνα στα στενά της Κούλας, που το χωρίζουν από το όρος Άγγιστρο (όπου και τα Οχυρά Ρούπελ) και, πιο ανατολικά, από το όρος Ορβηλος.

Το μήκος του είναι 50 χιλιόμετρα περίπου. Τα πετρώματά του, κρυσταλλικά, σχηματίζουν όμορφες πλαγιές που τις ποτίζουν άφθονα ρέματα. Η υψηλότερη κορυφή του φθάνει τα 2.031 μ. (ανώνυμη). Το Νέο Τριεθνές όπου τα σύνορα Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει ύψος 1.883 μ. και η κορυφή Ιστίνμπεη 1.339 μ.

Τα χωριά που στολίζουν τις πυκνές δασωμένες κλιτύες του είναι αρκετά: Καστανούσα, Πλατανάκια, Μακρινίτσα, Ανω και Κάτω Πορόια, Ακριτοχώρι, Μανδράκι, Βυρωνεία, Νέο Πετρίτσι, Λιβαδιά, Κερκίνη, Ροδόπολις κ.ά.

Είναι δύσκολο βουνό το Μπέλες για αναρρίχηση. Μια γοητευτική πρόκληση. Στις 2 Μαΐου μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Κορίνθου ανέβηκαν μαζί με τον Γιάννη Ρέκλο του «Οικοπεριηγητή» ως οδηγό τους στο Μπέλες, ξεκινώντας από τα Ανω Πορόια για να φθάσουν στην κορυφογραμμή. Τους πήρε πέντε ώρες ανάβαση και τρεισήμισι κατάβαση χωρίς ζόρισμα. Είδαν άγριες ορχιδέες και άλλα σπάνια αγριολούλουδα, βρήκαν χιόνι στα σκιερά μέρη της κορυφής, αγνάντεψαν τα χωριουδάκια της Βουλγαρίας απ’ την άλλη πλευρά του βουνού, είχαν την ωραιότερη θέα της λίμνης Κερκίνης (χωρίς φωτογραφική μηχανή τι τραγωδία!), είδαν και έναν ή δύο δρυοκολάπτες μαύρους (σπάνιο είδος και εντυπωσιάστηκαν) και κατέβηκαν για μια βαρκάδα στη λίμνη Κερκίνη το δειλινό για να χαλαρώσουν μετά από μια ημέρα έντασης και εμπειριών ανεπανάληπτων.

Το αρχαίο όνομα του βουνού είναι Κερκίνη, το σημερινό του ετυμολογικά είναι ένας γρίφος. Να είναι βλάχικη ονομασία (γλώσσα λατινογενής) και να σημαίνει «το ωραίο βουνό»; Bella Montagna; Μ’ αρέσει αυτή η ερμηνεία, έστω κι αν αποδειχθεί ότι δεν είναι η σωστή. Για μένα το Μπέλες είναι το ωραίο βουνό. Ακουμπάς τα μάτια σου επάνω του και αγάλλεται η όρασή σου.

off-canvas-menu